Dün gece ilginç bir rüya gördüm. Önce sadece tuhaf geldi; sonra hemen rüya yorumuna baktım. Rüya bana, yoruma göre bir şeyler söylüyordu: Eski bakışlar, kalıplar, yargılar... Hepsinden arınmam, kendim için bir alan açmam gerekiyormuş. O an yazmaya karar verdim; kelimelerle paylaşmak istedim. Ve etkisinden de çıkamadım.

Rüya bana, aslında ne kadar çok şeyden kurtulmak istediğimi hatırlattı. Kendimize biçilen rolleri, başkalarının bakışlarını ve kendi içimizdeki yargıları... Hepsini tek tek döktüğümüz bir anı düşle. Hafiflemek, özgürleşmek, yeniden başlamaktır bu.

Güzelleşmek, sadece aynada görünen bir şey değil. İçimizdeki kabulleniş, kendi değerini fark etmek, geçmişin yüklerinden arınmak da bir güzellik biçimidir. Rüyam bana bunu söyledi: Bazen elimizi uzayıp, kendimizden bazı şeyleri alıp atmak gerekir. Ve ilginçtir ki geriye kalan, sadece bize yakışan bir ben olur.

Belki de hayat tam olarak böyle bir süreçtir. Eski alışkanlıkları, yanlış inançları ve bize uymayan fikirleri döktüğümüz zaman gerçek benliğimiz ortaya çıkar. Üstelik öyle doğal ve rahat bir şekilde ki gülümsemek gelir yüzümüze.

Buradaki mesaj çok basitti: Kendine dokunmaktan, kendini dönüştürmekten korkma. Eskiyi bırakmak eksiltmez; aksine seni tamamlar. Güzellik, cesaretten, özgürlükten ve kendine inanmandan gelir. Ve rüyamın sonunda anladım ki geriye yalnızca bana yakışan bir ben kaldığında... İşte o zaman gerçekten özgür olmuş oluyorsun.