Toplum olarak bazı ezberleri hâlâ bozamıyoruz.

Bir kadın fakir bir karakteri canlandıracaksa, "güzel olmamalı" diyoruz. Estetikliyse zaten "inanılır" bulunmuyor. Sanki yoksulluğun bir makyajı, güzelliğin de bir suçu varmış gibi.

Oysa gerçek hayatta fakir kadınlar da güzeldir. Yani bence öyle ...

Bazen bir yüz kremine erişemese de, bir ışığı vardır, bir direnci ...Bazen en ağır hayatı taşırken bile dik yürüyen o kadınların yüzündeki çizgiler, bir estetik operasyonun bile veremeyeceği asaleti taşır. Ama biz buna bakmıyoruz. Çünkü biz, güzelliği bir "sınıf" olarak kodladık. Medya da, seyirci de bundan azade değil.

"Güzel bir kadının fakir olması" hâlâ çoğumuzu rahatsız ediyor.

Oysa yoksulluk bir kader değil, bir koşuldur. Güzellik ise doğanın, bakımın, bazen de tercihin bir yansıması. Biri diğerini iptal etmek zorunda değil. Toplum olarak hâlâ kadını, sahip olduğu ya da olmadığı şeylerle tanımlıyoruz:

Estetiği varsa "yapay", yoksa "bakımsız." Kariyeri varsa "hırslı", evdeyse "pasif." Yoksulsa "kurban", zenginse "şanslı."

Belki de en büyük yanılgımız bu.

Kadını, bir hikâyenin öznesi değil; bir etiketin taşıyıcısı haline getimiş olmamız. O yüzden artık şu soruyu sormamız gerekiyor:

Güzellik neden hâlâ bir tekelin elinde? Ve neden "gerçek" olmak için önce "kusurlu" olmak zorundayız?

Belki de mesele fakir bir kadının güzel olup olamayacağı değil...

Bizim güzelliğin anlamını yanlış yerde aramamızdır.

Güzellik bir tekelin elinde değil. Ama algı öyle davranıyor. Bunu sorgulamak, yazmak ve tartışmak, belki de ilk adım.

Estetik doğru mudur, yanlış mıdır? Tartışmıyorum. İsteyen yaptırır, ilgilenmiyorum; ben fazlasına da sıcak bakmıyorum. Ama burada yapılmaya çalışılan sınıf ayrımına, "fakirsen güzel olamazsın" zihniyetine karşı eleştirimi söylüyorum. Evet, estetik pahalı olabilir; ama yapılmayacak bir şey değil. Bir oyuncunun sahnelediği performansa bakarken de aynı şey geçerli: Eleştiri neresinden bakarsan bak acımasızca kadınlara yükleniyor. "Sen fakirsin, kendine gel; bu kadar güzel olamazsın" ya da "Zaten çirkinmiş, estetikle güzelleşmiş" gibi cümleler... Hangisini alırsanız alın, her iki durumda da acımasız bir yargı var.