Kimi bayramlar vardır, kutlaması bile gözleri doldurur.

İşte 30 Ağustos da öyle bir gün. Çünkü bu sadece bir zafer değil. Bu, bir halkın küllerinden yeniden doğuşu.

Silahı olmayan ellerin, yüreğiyle dağları deldiği gündür bugün. Biz Türkler için vatan dediğin şey, sadece toprak değildir. Bir annenin duası,çocuğun geleceği,bir dedenin cepheden yazdığı mektuptur. Sakarya'nın sularında yıkanmış umutlardır bizimkisi. Afyon'da sabaha karşı başlayan bir yürüyüştür. Geri dönmemeyi göze alan,

ama hepimize geri dönülecek bir yurt bırakanların yürüyüşü...

Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları sadece bir orduyu değil,bir milleti ayağa kaldırdı.Bir gecede değil. Ama bir inançla.Bir avuç umudu koca bir ülkeye çevirdiler.

30 Ağustos, sırtını dağa değil,

vatana yaslayanın bayramıdır.

Bugün gökyüzüne baktığında özgür hissediyorsan,rahat uyuyorsan,kendi dilinde, kendi bayrağın altında yaşayabiliyorsan,bil ki bu; o gün toprağa düşenlerin sayesindedir.Ve biz şimdi sadece kutlamıyoruz bu günü.

Yeniden söz veriyoruz: Bu vatanı sevmekten, korumaktan, özgürlüğümüzden, bağımsızlığımızdan asla vazgeçmeyeceğiz.

Ne mutlu ki onların torunlarıyız.

Ne mutlu ki bu topraklarda başımız dik, alnımız açık yürüyoruz.

Zafer bizimdir. Çünkü biz, hak ettiğimiz yurdun evlatlarıyız.