Trump'ın göçmen politikaları sonucunda Los Angeles'ta çıkan isyan bir yanda, İsrail'in Madleen yelkenlisine müdahale etmesiyle gözaltına aldığı aktivistlerin akıbeti diğer yanda.

Gazze'deki katliamlar, Suriye'de devrim sonrası ayağa kalkma hamlelerii, Rusya-Ukrayna savaşında yoğunlaşan saldırılarla eşzamanlı yürüyen diplomatik çabalar.

Herkes bunları konuşurken yanı başımızdaki Yunanistan sessiz sedasız Türkiye'ye karşı bazı hamleler peşinde.

Hatırlarsınız geçtiğimiz aylarda Hindistan ve Pakistan arasında ciddi bir gerilim yaşandı.

Buna kısa süreli bir savaş da diyebiliriz.

Hindistan'ın elindeki Fransız yapımı Rafale savaş uçaklarından bazıları, Çin teknolojisini kullanan Pakistan tarafından düşürüldü.

O zamanlar, bu gerilimin bölgemiz dahil pek çok alana etkileri olabileceğini konuşuyorduk.

Çünkü Pakistan Türkiye ile sıkı müttefikken, Hindistan Yunanistan ve İsrail'le içli dışlı.

İşte o etkileri yavaş yavaş görmeye başlıyoruz.

Yunanistan, Pakistan'a savaş uçaklarıyla düzenlediği saldırının operasyonel verilerini Hindistan'dan istedi.

Atina sessiz olsa da dünya bu bilgiyi Hint kaynaklardan öğrendi.

Yunan Hava Kuvvetleri o bilgileri elde etmek için perde arkasında girişimlerde bulunmuş.

Böylece Yunan pilotların eğitimlerini geliştirmek istiyorlar.

Kime karşı dersiniz?

Elbette Türkiye'ye...

Yunan savaş uçaklarıyla Türk jetleri arasında Ege Denizi'nde "it dalaşları" meşhurdur.

Son dönemde azalmış olsa da bu uzun soluklu bir mücadele klasiği.

Atina ayrıca Türkiye'nin gelişmiş savunma sanayisine karşı kendi başına ayakta duramayacağının farkında olduğu için dış alımlara fazlaca meylediyor.

Bu kapsamda Rafale savaş uçakları da aldı.

Hani şu Hindistan'ın elinde olanlardan...

Pakistan'a saldırıda kullanılıp vurulanlardan.

Pakistan, Hindistan'a karşı geçmişte çok akıllıca bir strateji yürüttü.

İddiaya göre pilotlarına eğitim aldırarak Rafale savaş uçaklarını yakından tanıdı.

Güçlü ve zayıf yönlerini öğrendi, bunlara karşı önlemler geliştirdi.

Bu uçaklarla mücadele konusundaki eğitimlerindeyse, Anadolu Kartalı tatbikatlarının önemli katkısı olduğu söylenir.

İşin dikkat çekici kısmıysa şu...

Türkiye de aynısını yapıyor.

Ortak tatbikatlarla Katar gibi bazı dost ülkelerin Rafale uçaklarını yakından inceleme imkanı buldu.

Üstelik bunlar bilinenler.

Muhakkak perde arkasında bilinmeyen başka daha da önemli girişimler vardır.

Haliyle Yunanistan, elindeki ileri teknoloji ürünü Rafalelere karşı Türkiye'nin gerektiğinde nasıl davranacağını bildiğinin farkında.

Yüksek ihtimalle de Hindistan'dan alacağı verilerle buna karşı bir hamle geliştirmeyi umuyor.

Atina son günlerde Doğu Akdeniz'deki diğer dengelerde de Türkiye karşısında zorda.

Libya'nın doğusunu kontrol altında tutan General Halife Hafter'i destekliyorlardı.

Son aylarda Libya'da ulusal birliğin sağlanması yolunda önemli adımlar atılıyor.

Bu adımlar, Türkiye'nin lehine başka sonuçlar doğurmak üzere.

Türkiye'nin birkaç yıl önce Trablus'taki hükümetle imzaladığı deniz yetki sınırı anlaşması, Hafter'in güdümündeki Tobruk'ta bulunan meclis tarafından onaylanmamıştı.

Süreç mutabakatla yürüyor ama meclis onayı başka bir resmiyet boyutu kazandırıyor.

İşte Hafter gibi vaktiyle Türkiye karşıtı olan Tobruk meclisi, o anlaşmayı gündemine alıyor.

İncelemek için komisyon kurulmasına karar verildi.

İlerleyen süreçte gelebilecek bir onayın ilk ve en önemli adımı.

Yunanistan bu nedenle de endişe içinde çünkü o anlaşma meclisten onay alırsa Doğu Akdeniz'de hareket alanı iyice daralacak.

Türkiye'nin etki gücü de iyice artacak.

Atina ister Kıbrıslı Rumlarla ister İsrail'le olsun, Türkiye'nin rızası ve onayı olmadan enerji projeleri geliştiremeyecek.

Zaten fiiliyatta şu anda da böyle ama bu durum, Libya'da yaşanacak gelişmelerle daha da güçlü bir resmiyet kazanacak.

Lakin Atina'nın başka planları da var.

Yunanistan deyince hep Ege ve doğu Akdeniz'i konuşsak da bundan sonra durum farklı bir noktaya gidebilir.

Karadeniz'den bahsederken de sürekli gündeme gelebilir.

Rusya-Ukrayna savaşı Karadeniz'in güvenliğini üst sıralara taşıdı.

Türkiye Montrö anlaşmasını sıkı şekilde uygulayarak, Karadeniz'de gerilimin tırmanmasını engelledi.

Burada bir deniz savaşı çıkması, Karadeniz'in en büyük kıyıdaşı olarak şüphesiz Türkiye'yi önemli şekilde etkilerdi.

Neyse ki bu olmadı.

Ukrayna savaşına bu yılsonuna kadar bir çözüm bulma umudu artık daha güçlü şekilde dillendiriliyor.

Diğer Avrupa ülkeleriyle Rusya'nın Ukrayna'dan sonra kendilerine yönelmek için ön hazırlıklar yaptığından ciddi şekilde endişeli.

İşte bu nedenle, son dönemde Avrupa Birliği için Karadeniz'in güvenliği daha önemli ve kritik hale geldi.

Üzerine planlar yapılıyor, politikalar geliştiriliyor.

Mesele sadece Avrupa ülkeleri değil, NATO için de kritik.

Çünkü NATO Genel Sekreteri bile Rusya'nın 5 yıl sonra ittifak ülkelerine saldırma kapasitesine ulaşabileceği görüşünde.

"Peki Yunanistan'ın Karadeniz güvenliğinde konumu ne?" derseniz, orada da devreye ABD giriyor.

Hatırlarsınız son birkaç yıldır Dedeağaç üzerinden Doğu Avrupa'ya yoğun bir ABD askeri sevkiyatı yapılmıştı.

Montrö gereği ABD ve diğer NATO ülkelerinin gemileri Karadeniz'e istedikleri zaman istedikleri kadar çok girip kalamıyor.

Ama Bulgaristan ve Romanya gibi NATO ülkelerinin Karadeniz kıyısındaki tersaneleri var.

Buralarda ABD ve Avrupa ülkelerinin desteğiyle modern savaş gemileri inşa edilip denize indiriliyor.

Denizde, yerinde oluşturulacak bu gücün geri planda karadan da beslenmesi gerekecek.

ABD'nin Dedeağaç üzerinden askeri sevkiyatı bu nedenle Karadeniz'in güvenliği için Yunanistan'ı daha kritik bir konuma yükseltebilir.

Çünkü son dönemde yeniden sevkiyatların hızlanmaya başladığı yönünde bilgiler alıyoruz.

Ve ABD'nin Dedeağaç'a sevkiyatları yoğunlaştıkça, Atina'nın Türkiye'ye karşı söylemi sertleşiyor.

Sevkiyat azalınca söylem yumuşuyor.

Atina, bu sevkiyatları sanki Türkiye'ye karşı kendisine verilen destekmiş gibi pazarlıyor.

Son dönemde yeniden hareketlilik olduğu göz önüne alındığında, Yunanistan'dan Türkiye'ye karşı tonun yakında tekrar yükseldiğini görürsek şaşırmayalım.