İstanbul'daki Rusya-Ukrayna görüşmesi sancılı bir sürecin ardından geldi.

Sonuçları dünyanın daha barışçıl bir iklime bürünmesini sağlayacak kapıyı açar mı, zamanla göreceğiz

Ama bu süreç, liderle arasındaki mesaj dolu hamlelerle gelen "diplomatik santranç"ın çok ilginç örnekleriyle yaşandı.

Aslında her şeyi başlatan, ABD Başkanı Donald Trump oldu.

İkinci kez göreve gelmesiyle Rusya-Ukrayna savaşında dengeleri sarstı.

Rusya ile yakınlaşırken, Ukrayna'yı sıkıştırdı.

Beyaz Saray'da Zelenskiy'nin azarlanması unutulacak gibi değil.

Lakin Ukrayna lideri ibreyi yeniden kendisine çevirmeyi başardı.

Papa'nın cenaze töreninde Trump'la baş başa görüşmesi her şeyi değiştirdi.

Trump zaten Putin'den beklediğini alamamıştı.

Yine de en başından beri takındığı yırtıcı politika bir rüzgâr etkisi gösterdi.

ABD bir süre arabuluculuk için uğraştı.

Olmayınca çekildi.

Türkiye'nin son dönemde uluslararası diplomaside hızla artan merkezi rolü bir kez daha gün yüzüne çıktı.

Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın hem Putin, hem Zelenskiy hem de Trump'la iyi ilişkileri var.

Uzlaştırıcı rolüyle, ibre yeniden Türkiye'ye döndü.

Rusya Devlet Başkanı Putin, "Rusya ve Ukrayna 15 Mayıs'ta İstanbul'da doğrudan görüşsün" dedi.

İstanbul sürecinin kaldığı yerden devam etmesini istedi.

Diplomatik satranç oyununun son perdesi de tam burada başladı.

Ve mesele bir anda karmakarışık bir hal aldı.

Ukrayna Cumhurbaşkanı, durumu fırsata çevirmek istedi.

"15 Mayıs'ta şahsen Türkiye'de Putin'i bekleyeceğim. Gelmezse barış istemiyor demektir" dedi.

Ama bu açıklamanın arka planında başka bir mücadele vardı.

Putin, Zelenskiy'nin cumhurbaşkanlığının meşru olmadığını öne sürüyor.

O nedenle kendisiyle görüşmüyor.

İddiasına göre Ukrayna'da cumhurbaşkanlığı seçimi zamanı çoktan geçti ama Zelenskiy hala o makamda duruyor.

Bu nedenle de meşruiyeti yok.

Ukrayna ile görüşmeye itirazı yok ama Zelenskiy ile şahsen muhatap olmuyor.

Aslında Zelenskiy'nin görevi savaş hali nedeniyle parlamento kararıyla uzatıldı.

Yani meşruiyeti hala var fakat Putin politikasını bu söylem üzerine kuruyor.

Zelenskiy son açıklamasıyla deyim yerindeyse Putin'e "sözünü yedirmek" istedi.

Avrupa'dan da destek gördü.

Hatta ABD Başkanı Trump bile Putin'in masaya gelmesini istedi.

"Top artık Rusya'nın sahasında" dediler.

Putin gelirse kendi sözünü çiğnemiş olacaktı.

Rusya toplantıya katılmazsa da "Barış istemeyen taraf" diye eleştirilecekti.

O da hamlesini yaptı.

Ukrayna Cumhurbaşkanı, kendisiyle beraber devletin ve askeri yapının en üst kademesindeki isimlerle Türkiye'ye geldi.

Putin ise kendisi açısından zekice bir hamleyle alt seviyede bir heyet gönderip, Ukrayna cephesini sıkıştırdı.

Rus heyeti Perşembe sabahı İstanbul'daydı.

Ukrayna Cumhurbaşkanı ise heyetiyle Ankara'daydı.

Zelenskiy hala Putin'i görüşmeye davet ediyordu.

Rus heyeti ise sabahtan itibaren Ukrayna heyetini görüşmeye bekliyordu.

Karşı cepheden ısrarla yapılan "Top Rusya'da" açıklamalarınaysa Moskova'dan manidar bir cevap geldi.

Rusya Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Maria Zaharova, diplomatik mücadeleyle futbol terimlerini birbirine geçirdiği ilginç bir açıklama yaptı.

"Sorun şu ki holiganlar yedek kulübesinden ne kadar bağırırsa bağırsın, kaleye şut atmak için Ukrayna takımının sahada olması gerekiyor ama o takım hala mikrofon direğinin etrafında dolaşıyor." dedi.

"Biz oradayız ama Ukrayna tarafı sadece konuşuyor. Toplantıya gelmiyor" mesajı verdi.

Görüşmeler daha başlamadan hızla çıkmaza doğru ilerliyordu.

Cumhurbaşkanı Erdoğan ağırlığını koydu.

Görüşmeler sonunda Ukrayna, daha alt seviyede ve daha dar kapsamlı bir heyeti Ruslarla müzakereye gönderdi.

Elbette bir anda hiçbir şeyin çözülmesi beklenmiyor.

Zaten tarafların pozisyonları arasında da dağlar kadar fark var.

Ama bu görüşme sembolik açıdan çok önemliydi.

Bir diyalog kanalı açıldı.

Konuştukça çözüm aranabilir.

Bu yolda yeni bir umut, bir fırsat penceresi doğdu.

Bunun heba edilmemesi şart.

Bundan sonra da diplomasinin satrancını hangi lider daha iyi oynarsa, ibre ondan yana dönecek gibi görünüyor.