Eskiden "mafya" dediğimizde akla yeraltı dünyasının gölgeli figürleri, silahların gölgesinde kurulan kirli ilişkiler, gece yarısı hesaplaşmaları gelirdi yani en azından bir imaj vardı kafamızda. Bugün ise farklı bir tabloyla karşı karşıyayız. Mafya kültürünün en büyük sahnesinin yerini sokaklar yerine ekranlar ve sahneler aldı. Yeni nesil mafya kahramanları rapçilerle dizilerin başrol oyuncuları oldu.

Rapçiler, şarkılarında mahallenin tozlu sokaklarını, çatışmaları, haksızlıkları anlatırken bir yandan da kendilerini çete lideri gibi göstermeyi tercih ediyor. Altlarında pahalı arabalar, üzerlerinde altın zincirler, arkalarında kalabalık bir ekip, hatta helikopter seyahatleri, korumalar. Dinleyicisinin gözünde dokunulmaz bir imaj oluşturuyorlar. Oysa çoğunun gerçekte tek silahı mikrofonu, tek mermisi ise kelimeleri olmalı. Fakat görüyoruz ki neredeyse "herkes mafya, herkes gangsta"

Diğer yanda oyuncular var. Televizyon dizilerinin ve filmlerinin neredeyse her rolünde mafya babası tiplemeleriyle karşılaşıyoruz. İzleyiciyi ekrana kilitleyen, karizmatik, sert bakışlı, her sorunu yumrukla çözen kahramanlar. Hayır işin kötü yanı sokaktaki herkes role giriyor. Sokaktaki genç, bu rolü gerçek sanıyor. Evdeki babalar bile imaj tazeliyor. Oyuncunun yalnızca işini yaptığını, ekranda gördüğü imajın hayatın gerçeği olmadığını ayırt edemiyorlar maalesef.

Sorun da tam burada başlıyor. Mafyalar eskisi kadar sahnede görünmese de onların boşluğunu popüler kültür dolduruyor. Rapçiler şarkılarıyla, oyuncular rolleriyle yeni nesil mafya olarak algılanıyor. Bu durum, özellikle gençlerin zihninde yanlış bir kahramanlık algısı oluşturuyor. Çünkü şiddeti, haksız kazancı ve kanunsuzluğu cazip bir kimlik gibi gösteriyor.

Halbuki sanatın görevi toplumun karanlık yüzünü parlatmak değil, aydınlatmaktır. Rapçi de oyuncu da birer sanatçı kimliğini taşımalı yol açtıkları hayranlık, sokakta suça heves değil, üretime ve başarıya heves uyandırmalı. Mafya olmak yerine gerçek kahraman olmanın yolu çalışmak, üretmek, değer katmaktır. Bugün en büyük mafya mikrofonu ve rolüyle sahnede görünüyorsa, yarın bu imajdan etkilenen gençlerin neye özenip kim olmak isteyeceğini iyi düşünmek gerekiyor. Tam arada bulanıklaşan gerçek ve hayal arasında durmak hayatı belli ki zorlaştırıyor.