Beni bilen bilir öyle futbol maçı izlemekten falan zevk almam ama ofsayt ne demek bilirim ona göre. Birkaç gün önce futbolun sadece futbol olmadığı bir günü yaşadık. 3 Mayıs'ın armağanı gibi gelen bir şampiyonluk, yaşatan takım ise Traktör Sazi. Yeşil sahalar bazen mesajlarıyla bir milletin sesi, bazen suskun bir kimliğin haykırışı oluyor. Traktör Sazi, yani bugünkü adıyla Tractor FC, tam da böyle bir sembol. Ve bu yıl gelen o büyük zafer "şampiyonluk kupası" benim için hem sportif başarı, hem de milyonlarca Türk'ün göğsünü kabartan tarihi bir an. Size bu takımın kurulma hikayesinden bahsedeceğim. Tractor, 1970 yılında İran'ın Tebriz kentinde kuruldu. Adını, dönemin ağır sanayi hamlesiyle kurulan Traktör Fabrikası'ndan aldı. Aslında başta işçi takımıydı fakat zamanla halkın, daha doğrusu Türk milletlerinin takımı oldu. İran'daki milyonlarca Azerbaycan Türkü için bu takım, kendilerinden bir parçayı temsil etti. Zira İran'da Türk olmak... Bazen dili bastırılmış, kimliği görmezden gelinmiş bir varoluş demekti. İşte Tractor, bu bastırılmışlığın isyanı, bu kimliğin sahalarda haykırışı oldu.

Tebriz, Urmu, Zencan, Erdebil gibi Güney Azerbaycan şehirlerinden çıkan destek dalga dalga yayıldı. Kazvin'den Kaşkay'a, hatta İran dışına taştı. Kerkük, Musul, Erbil, Telafer, Tuzhurmatu... Evet, bu şehirlerin coğrafi olarak İran sınırları içinde olmadığı doğru ama gönül sınırlarında çok şey paylaşılıyor. Çünkü bu şampiyonluk sadece bir futbol takımı şampiyonluğu gibi gözükse de, bir milletin özlemleri, hayalleri ve direnci için kazanıldı. Bu zafer, Türkmen dağlarında, Kerkük'te, Erbil'de yaşayan Türk kardeşlerimizin de yüreğine su serpti.

Alan araştırmaları gösteriyor ki İran'daki Türk nüfus, Traktör Sazi'yi kendilerini temsil eden bir kurum olarak görüyor. Bu takımı desteklemek, varlığını ilan etmek demek. İran'da yaşanan sessiz asimilasyon politikalarına karşı en kitlesel, en barışçıl direnişlerden biri bu forma etrafında şekillenmiş.

Ve bugün... Tractor'un şampiyonluğa giden başarısına en az 35 milyon Türk taraftarı adanmışlık ve dualarla eşlik etti. Bu başarı, İran Türklerinin yıllarca bastırılmış gururunun, azminin ve sabrının meyvesi. Tribünleri dolduran binlerce genç, bu takım sayesinde Türk olmanın ağırlığını ve onurunu taşıyor. Bugün sevinçte gururda büyük ve bu gurur sadece Tebriz'in, Urmiye'nin değil... Kerkük'ün, Erbil'in, Telafer'in, Tuzhurmatu'nun da gururudur. Çünkü bu coğrafyada Türk olmak sınırları aşan bir kaderdir. Bu zafer, Güney Azerbaycan'ın kalbinden tüm Türk dünyasına gönderilen bir selamdır. Belki de önümüzdeki yıllarda bu formanın ardında çok daha büyük gelişmelere şahit olacağız. Kim bilir, belki de bir futbol kulübü, bir halkın kaderini değiştiren ilk kıvılcım olur.

Kutlu olsun bu zafer! Kutlu olsun Türk'ün yükselen sesi!