Havanın kararmasıyla birlikte, soğuk havada o küçücük elleri titreyerek kırmızı ışıkta duran çocuklar, araçların camlarına vuruyorlar. Çocukların yanakları soğuktan pembeleşmiş ve çatlamış, gözleri ise hala geleceğe umutla bakıyor.

Lakin onları dilendirmeye çıkaran anne ve babaları çocukların umutlarını çalarak istismar ettiğinin farkında değiller mi? Yazıyı okuyan herkesin cevabının "evet" olacağına eminim.

Çocuklar soğuk havalarda titreseler dahi kendilerine verilen görevi en iyi şekilde yerine getirmek için öğretilen duygu sömürüsüyle ellerinden geleni yapıyor.

Aile ve Sosyal Hizmetler, polis ve zabıta ekipleri bu çocukların kırmızı ışıklarda dilenmemesi için çalışma yaptıkları ve ailelerine bu konuda cezai işlem bile uyguladıklarını öğrendik. Ama her ne hikmetse bu durumdan nemalanan bazı kesimler kendilerine yapılan uyarıları, cezaları hiçe sayarak çocukların umutlarını, geleceklerini karanlık bir geleceğe doğru yönlendiriyor.

Sokaklar çocuklar için adeta ateş çemberi. Bu nedenle polisiye tedbirler sadece bir yere kadar etkili olur. Önemli olan ebeveynlerin duyarlı bir şekilde çocuklarına sahip çıkmasından geçer.

Okulda iyi bir eğitim alan çocuklar evlerinde de derslerini çalışıp, kitap okuyarak, oyun oynayarak zamanlarını geçirmesi gerekirken, sokakta dilendirilmeleri kabul edilebilir bir durum olmasa gerek.

Gece yarılarına kadar sokakta dilenerek toplayacakları para ile anne ve babalarına şirin gözükmek için çalıştırılan o çocukların vebalini hepimiz taşıyoruz.

Tıp adamı, astronom, yazar ve filozof İbn-i Sina, "Çocukta ruh ve beden eğitimi ve gelişimi beraber yürütülmelidir" uyarısını yapıyor.

Haydi, bugünden itibaren bu çocuklarımıza hep birlikte sahip çıkalım. Geleceğimiz olan çocuklarımızın umutlarını yeşertelim.

Çocukların soğukta titreyen ellerini ısıtalım.

Çünkü bu çocuklar bizim çocuklarımız....

Anne ve babalara da, Peygamber efendimiz Hz. Muhammed'in şu sözünü hatırlatalım:

"Evlat kokusu, cennet kokusudur."