ABD acil servislerinde bilinmeyen bir tehlike: Kannabinoid sendromu

Şiddetli ve döngüsel nitelikte bulantı, karın ağrısı ve kontrolsüz kusma nöbetleriyle seyreden kannabinoid hiperemezis sendromu, Amerika Birleşik Devletleri'nde acil tıp alanında giderek daha fazla dikkat çeken bir sağlık sorununa dönüşmüştür. Bu nadir durum, esrar kullanımının kronik hale gelmesiyle ortaya çıkan ve uzun yıllar boyunca hastaları etkileyen ciddi bir sendromdur. Kannabinoid hiperemezis sendromu, ilk olarak 2009 yılında Amerika'da tanımlanmış olmasına rağmen, yakın zamana kadar resmi bir teşhis kodu bulunmamaktaydı; bu durum hastalığın takip edilmesini ve istatistiksel olarak izlenmesini oldukça zorlaştırmıştır.

Kannabinoid hiperemezis sendromu vakaları hızla artıyor

Illinois Chicago Üniversitesi'nde yürütülen kapsamlı bir araştırma, kannabinoid hiperemezis sendromu ile ilgili acil servis başvurularının alarmcı bir artış gösterdiğini ortaya koymaktadır. 2016 yılından 2022 yılına kadar geçen altı yıllık dönemde, acil servislere yapılan CHS ile ilgili ziyaretler, her 100 bin kişi başına yaklaşık 4 ziyaretten 22 ziyarete yükselmiştir. Bu istatistik, kannabinoid hiperemezis sendromunun hala nadir bir durum olarak kabul edilmesine rağmen, göz önünde bulundurulması gereken önemli bir eğilim olduğunu göstermektedir. Araştırmacılar, özellikle semptomları hafifletmenin mümkün olduğu göz önüne alındığında, bu sendromun tıbbi profesyoneller tarafından daha iyi tanınması gerektiğini vurgulamaktadırlar.

Kannabinoid hiperemezis sendromu ile ilgili hastane ziyaretlerinin yaş ve cinsiyet dağılımı incelendiğinde, tipik olarak 30 yaşında olan kişilerin başvuru yaptığı görülmektedir. Vakaların cinsiyete göre dağılımında kadınlar erkeklere kıyasla biraz daha fazla temsil edilmektedir. Coğrafi açıdan bakıldığında ise, kannabinoid hiperemezis sendromu vakaları Güney bölgesine kıyasla Batı ve Kuzeydoğu bölgelerinde daha belirgin bir şekilde görülmektedir. Bu bölgesel farklılıklar, esrar kullanım alışkanlıklarının ve yasal durumunun bölgeler arasında değişiklik gösterdiğini düşündürmektedir.

Kannabinoid hiperemezis sendromunun belirtileri ve gelişimi

Kannabinoid hiperemezis sendromu, esrar kullanımına başlandıktan sonraki ilk birkaç yıl içinde kademeli olarak gelişmektedir. Hastalığın başlangıç aşamasında, hastalar sabah bulantısı veya hafif karın ağrısı gibi nispeten hafif semptomlarla karşılaşmaktadırlar. Bu erken belirtiler yıllarca devam edebilmekte ve hastalar tarafından sıradan bir rahatsızlık olarak algılanabilmektedir. Daha sonra, hastalığın şiddetli aşamasına geçildiğinde, esrar kullanımından bir veya iki gün sonra hastalar ezici ve tekrarlayan kusma ile bulantı nöbetleriyle kuşatılmaktadırlar. Bu aşamada yaşanan semptomlar, hastaların günlük yaşamlarını ciddi şekilde etkilemekte ve acil tıp hizmetlerine başvurmalarına neden olmaktadır.

Kannabinoid hiperemezis sendromunun tedavisi konusunda ilginç bir bulgu, sıcak bir banyo veya duşun bu korkunç semptomları geçici olarak hafifletebilmesidir. Ancak bu rahatlama yalnızca geçici bir çözüm sunmakta ve uzun vadeli bir tedavi yöntemi değildir. Kannabinoid hiperemezis sendromunun kalıcı çözümü, esrar kullanımını tamamen bırakmakla mümkün olmaktadır. Esrar tüketiminin durdurulması, sendromun ilerlemesini durdurmakta ve semptomların zamanla kaybolmasını sağlamaktadır. Bu nedenle, hastalığın tanısı konulduktan sonra, hastaların esrar kullanımını sonlandırması önem taşımaktadır.

Kannabinoid hiperemezis sendromu teşhisinde yaşanan zorluklar

Kannabinoid hiperemezis sendromunun teşhis edilmesi, tıbbi profesyoneller için önemli bir zorluk oluşturmaktadır. Hastalık, döngüsel kusma sendromu olarak yanlış teşhis edilmesi sıklıkla görülmektedir; bu iki durum farklı tedavi yöntemleri gerektirmektedir. Kannabinoid hiperemezis sendromunun doğru tanısı, diğer tüm olası açıklamalar dışlandıktan sonra, dışlama yoluyla konulmalıdır. Esrar kullanımı öyküsünün alınması, teşhisi daraltmak için anahtarı oluşturmaktadır; ancak bu, bazı doktorların sormayı düşünmediği veya bazı hastaların cevap vermeye isteksiz olduğu bir sorudur. Geçmiş araştırmalarda, bazı hastaların semptomlarını abartmakla suçlandığı ve bir teşhis almak için 17 hastane yatışına kadar sürdüğü belirtilmektedir.