Bilim insanları imkansız kara delik çarpışmasını açıkladı...

Flatiron Enstitüsü'nün araştırmacıları, 2023 yılında tespit edilen ve 'imkansız' olarak nitelendirilen iki kütleli kara deliğin çarpışmasının ardındaki mekanizmayı çözmüştür. Manyetik alanların rolünü dikkate alan kapsamlı simülasyonlar, bu muazzam kozmik olayın nasıl gerçekleşmiş olabileceğini ortaya koymaktadır.
2023 yılında, dünya çapındaki astronomlar tarafından gözlemlenen ve GW231123 olarak adlandırılan bir olay, bilim insanlarını derinden şaşırtmıştır. Yaklaşık 7 milyar ışık yılı uzaklıkta meydana gelen bu olayda, benzeri görülmemiş ölçüde kütleli iki kara delik birbirine çarpmıştır. Bu kara deliklerin muazzam kütleleri ve aşırı dönüş hızları, mevcut astrofizik teorilerine göre var olmaları gerekmeyen nesnelerdir. Ancak şimdi, Flatiron Enstitüsü'nün Hesaplamalı Astrofizik Merkezi'nden gelen araştırmacılar, bu gizemli olayın nasıl mümkün olduğunu açıklamayı başarmışlardır.
Manyetik alanların gözden kaçırılan rolü
Araştırma ekibi, önceki çalışmaların gözden kaçırdığı kritik bir faktörü ortaya çıkarmıştır: manyetik alanlar. Flatiron Enstitüsü'nde astrofizikçi ve çalışmanın baş yazarı Ore Gottlieb, bu keşfin önemini vurgulayarak, hiç kimsenin bu sistemleri onlar kadar kapsamlı bir şekilde incelemediğini belirtmiştir. Daha önceki araştırmacılar, hesaplamaları basitleştirmek amacıyla manyetik alanları ihmal etmeyi tercih etmişlerdir. Ancak Gottlieb ve meslektaşları, manyetik alanları dikkate aldıklarında, bu benzersiz kozmik olayın kökenini gerçekten açıklayabileceklerini keşfetmişlerdir. Ana yıldızların yaşamlarından nihai ölümlerine kadar tüm sistemi takip eden kapsamlı simülasyonlar, bu eksik parçanın ne kadar önemli olduğunu göstermiştir.
GW231123 olayı ve yerçekimi dalgaları
GW231123 olayı, LIGO-Virgo-KAGRA işbirliği tarafından gözlemlenmiştir. Bu uluslararası işbirliği, kütleli nesnelerin hareketlerinden kaynaklanan uzay-zaman dalgalanmaları olan yerçekimi dalgalarını ölçen ileri teknoloji dedektörler kullanmaktadır. Bu dedektörler sayesinde, milyarlarca ışık yılı uzakta meydana gelen bu muazzam kozmik çarpışma, Dünya'daki bilim insanları tarafından tespit edilebilmiştir. Gözlemlenen kara deliklerin dönüş hızları, LIGO tarafından şimdiye kadar görülen en yüksek değerlerdedir ve uzay-zamanı neredeyse ışık hızında sürüklemektedir. Bu olağanüstü özellikler, araştırmacıları bu kara deliklerin nasıl oluşmuş olabileceğini sorgulamaya itmiştir.
Kütleli yıldızların yaşam döngüsü ve kara delik oluşumu
Kütleli yıldızlar yaşamlarının sonuna ulaştığında, çoğu çöker ve bir süpernova olarak patlar, geride bir kara delik bırakır. Ancak yıldızın kütlesi belirli bir aralığa düşerse, çift-kararsızlık süpernovası adı verilen özel bir tür patlama meydana gelir. Bu patlama o kadar şiddetlidir ki, yıldız tamamen yok olur ve hiçbir şey geride kalmaz. Gottlieb, bu süpernovalar sonucunda, kabaca 70 ile 140 kez güneşin kütlesi arasında kara deliklerin oluşmasını beklemiyorlardığını açıklamıştır. Bu nedenle, bu kütleli boşluğun içinde yer alan kara delikleri gözlemlemek, astronomik açıdan oldukça şaşırtıcı bir bulgudur. Teorik olarak, bu boşluktaki kütlelere sahip kara deliklerin yalnızca iki kara deliğin birleşmesi yoluyla dolaylı olarak oluşabileceği düşünülmektedir.
Birleşen kara deliklerin kaotik doğası
İki kara deliğin birleşmesi, ortaya çıkan kara deliğin dönüşünü sıklıkla bozan, inanılmaz derecede kaotik bir olaydır. GW231123 durumunda, bilim insanları bunun olası olmadığını düşünmüştür çünkü gözlemlenen kara deliklerin dönüş hızları ve kütleleri, bu tür bir birleşme senaryosunun sonucu olması için istatistiksel olarak neredeyse imkansızdır. Kara deliklerin birleşmesi sırasında meydana gelen enerji salınımı ve dinamik etkileşimler, sonuç kara deliğinin dönüş özelliklerini tamamen değiştirebilir. Bu nedenle, araştırmacılar bu muazzam kara deliklerin oluşumunun açıklanması için başka bir mekanizmanın işin içinde olması gerektiğini düşünmüştür.
Simülasyonlar ve manyetik alanların etkisi
Gottlieb ve işbirlikçileri, bu gizemi çözmek için hesaplamalı simülasyonların iki aşamasını yürütmüştür. İlk aşamada, güneşin 250 katı kütleli dev bir yıldızı, hidrojen yakmaya başladığı andan tükenip bir süpernova içinde çöktüğü ana kadar yaşamının tüm ana aşamalarında simüle etmişlerdir. Böyle kütleli bir yıldız süpernova aşamasına ulaştığında, güneşin kütlesinin sadece 150 katına ince düşmek için yeterli yakıt yakmıştır. Bu, kütlesi boşluğun üstünde olması ve geride bir kara delik bırakacak kadar büyük olması anlamına gelmektedir. İkinci simülasyon seti, manyetik alanları hesaba katarak daha karmaşık bir model oluşturmuştur.
Manyetik alanların kara delik kütlesine etkisi
Manyetik alanları dikkate alan simülasyonlar, süpernova kalıntılarıyla başlamıştır. Model, manyetik alanlarla dolu kalan yıldız materyalinin bir bulutunu ve merkezinde yeni doğan bir kara deliği içermektedir. Daha önceki araştırmalarda, astronomlar bulutun tüm kütlesinin yeni doğan kara deliğe düşeceğini varsaymışlardır. Ancak Gottlieb'in simülasyonları farklı bir şey göstermiştir. Dönerken olmayan bir yıldız çökerek bir kara delik oluşturduktan sonra, kalan enkaz bulutu hızlı bir şekilde kara deliğe düşer. Ancak, başlangıçtaki yıldız hızlı bir şekilde dönüyorsa, bu bulut dönen bir disk oluşturur ve bu disk, materyal kara deliğin uçurumuna düştükçe kara deliği giderek daha hızlı döndürür.
Manyetik alanlar mevcutsa, enkaz diskine basınç uygularlar. Bu basınç, materyalden bir kısmını kara delikten neredeyse ışık hızında uzaklaştırmaya yeterince güçlüdür. Bu çıkışlar, sonunda kara deliğe beslenecek diskteki materyalın büyük kısmını azaltır. Manyetik alanlar ne kadar güçlüyse, bu etki o kadar büyüktür. Çok güçlü manyetik alanlar içeren aşırı durumlarda, yıldızın orijinal kütlesinin yarısına kadarı kara deliğin disk ejectası aracılığıyla uzaklaştırılabilir. Simülasyonlar sonucunda, manyetik alanlar nihayet kütlesi boşluğun içinde olan bir kara delik oluşturdular.
Kütlesi ve dönüş hızı arasındaki bağlantı
Gottlieb'in araştırması, bir kara deliğin kütlesi ile ne kadar hızlı döndüğü arasında önemli bir bağlantı olduğunu göstermektedir. Güçlü manyetik alanlar bir kara deliği yavaşlatabilir ve yıldız kütlesinin bir kısmını taşıyarak daha hafif ve daha yavaş dönen kara delikleri oluşturabilir. Daha zayıf alanlar ise daha ağır ve daha hızlı dönen kara deliklere izin verir. Bu bulgular, kara deliklerin kütlesi ve dönüşünü birbirine bağlayan bir deseni takip edebileceğini göstermektedir. Rotasyon ve manyetik alanların varlığının, yıldızın çöktükten sonraki evrimini temel olarak değiştirebileceğini ve kara deliğin kütlesini çöken yıldızın toplam kütlesinden potansiyel olarak önemli ölçüde daha düşük yapabileceğini bulmuşlardır.
Gözlemsel testler ve gelecek araştırmalar
Astronomlar bu bağlantının gözlemsel olarak test edilebileceği başka hiçbir kara delik sistemi bilmeseler de, gelecekteki gözlemlerin bu bağlantıyı doğrulayabilecek daha fazla benzer sistem bulabileceğini umuyorlar. Simülasyonlar ayrıca bu tür kara deliklerin oluşumunun gözlemlenebilir olabilecek gama ışını patlamalarını oluşturduğunu göstermektedir. Bu gama ışını imzalarını aramak, önerilen oluşum sürecini doğrulamaya ve bu muazzam kara deliklerin evrenin neresinde ne kadar yaygın olabileceğini ortaya çıkarmaya yardımcı olacaktır. Böyle bir bağlantı doğrulanırsa, astronomlara kara deliklerin temel fiziğini daha derinlemesine anlamalarında ve evrenin en gizemli nesnelerinin davranışlarını açıklamada yardımcı olacaktır.
- Popüler Haberler -
Soykırımcı İsrail'den Lübnan'a İHA saldırısı: 1 ölü
Soykırımcı İsrail, cinsel saldırı sanıklarının seyahat yasağını kaldırdı
Keneden bulaşan et alerjisi ölümcül sonuç verdi
Din inancının Amerikalılar arasında dramatik düşüşü tartışma konusu oldu!
Kilise testi viral oldu, hayırseverlik tartışması başladı
Şok iddialar: Epstein dosyaları açılırsa neler ortaya çıkacak?



