Çin'in ormanlık alanları su döngüsünü radikal biçimde değiştirdi

Çin'in geçtiğimiz yirmi yıl içinde yürüttüğü kapsamlı yeşillendirme çalışmaları, ülkenin su döngüsünü temelden değiştirmiştir. Dikilen ormanlar ve restore edilen çayırlar alanları, buharlaşma ve bitkilerin terleme süreçlerini önemli ölçüde artırmıştır. Özellikle derin kök sistemine sahip ağaçlar, kurak bölgelerde topraktan yoğun bir şekilde su çekmektedir. Bu dönemde ormanlık alanlar ülke genelinde yüzde on seviyesinden yüzde yirmibeşe yükselmiş, bu da nem döngüsünü aktive etmiştir. Ancak bu olumlu gelişme, tüm coğrafi bölgelerde eşit şekilde gerçekleşmemiştir.

Su mevcudiyetinde bölgesel farklılıklar

Çin'in topraklarının yüzde yetmişdördünü kaplayan doğu muson iklimi bölgesi ile kuzeybatı kurak alanlarında tatlı su bulunabilirliği azalmıştır. Bu bölgelerde buharlaşma miktarı, yağış miktarını aşmış durumdadır. Ülkenin nüfusunun yüzde kırkaltısı ve ekilebilir arazinin yüzde altmışı bu bölgelerde yoğunlaşmıştır. Zaten su açığı sorunu yaşanan kuzeyde, yeşillendirme programları durumu daha da ağırlaştırmıştır. Tersine, Tibet Platosu'nda ise durum farklı gelişmiştir. Binlerce kilometre mesafeden nem taşıyan rüzgarlar sayesinde bu bölgede su mevcudiyeti artmıştır. Bu coğrafi farklılık, Çin'in su planlaması stratejisinde önemli bir zorluk yaratmaktadır.