Hint sinemasında yapay zeka devrimi! Bu teknolojinin perde arkasında neler var?

Hint sineması, dünyanın en büyük film endüstrilerinden biri olarak, son yıllarda yapay zeka teknolojilerinin etkisiyle köklü bir dönüşüm yaşıyor. Bollywood başta olmak üzere, Hindistan'ın farklı bölgelerindeki film yapımcıları, yapay zekayı hem yaratıcı süreçlerde hem de prodüksiyonun teknik aşamalarında yoğun bir şekilde kullanmaya başladı. Bu yeni dönemde, yapay zeka yalnızca düşük bütçeli bağımsız projelere değil, büyük bütçeli gişe filmlerine de yön veriyor. Ancak bu teknolojik atılım, beraberinde etik, kültürel ve yasal tartışmaları da gündeme taşıyor.

Yapay zekanın Hint sinemasındaki yükselişi

Son yıllarda Hint sinemasında yapay zeka, film üretiminin hemen her aşamasında kendine yer buldu. Özellikle genç ve bağımsız yönetmenler, geleneksel stüdyo sistemlerinin dışında kendi projelerini hayata geçirebilmek için yapay zeka araçlarını kullanıyor. Senarist ve yönetmen Vivek Anchalia, bu yeni dönemin öncülerinden biri. Anchalia, yapay zeka destekli araçlar sayesinde, klasik Bollywood prodüksiyonlarının çok altında bir bütçeyle, neredeyse tamamen yapay zeka tarafından üretilmiş bir film ortaya koydu. Midjourney ile görsel tasarımlarını oluştururken, ChatGPT gibi platformlarla senaryo ve hikaye geliştirme süreçlerini destekledi. Anchalia'nın deneyimi, yapay zekanın film yapımını demokratikleştirdiğini ve kaynakları kısıtlı olan genç sinemacılara yeni fırsatlar sunduğunu gösteriyor.

Yapay zekanın Hint sinemasına entegrasyonu yalnızca bağımsız yapımlarla sınırlı değil. Büyük prodüksiyonlar da bu teknolojiden yararlanıyor. Örneğin, deneyimli yönetmen Jithin Laal, karmaşık sahnelerin ön görselleştirilmesinde ve görsel efektlerin planlanmasında yapay zekadan faydalanıyor. Bu sayede, prodüksiyon öncesinde sahneler test edilebiliyor ve maliyetler önemli ölçüde düşürülebiliyor. Benzer şekilde, Arun Chandu gibi yönetmenler, düşük bütçeli bilim kurgu filmlerinde yapay zekanın sağladığı esneklikten yararlanarak, geleneksel yöntemlerle mümkün olmayan sahneleri hayata geçirebiliyor.

Ses tasarımı alanında da yapay zeka önemli bir rol üstleniyor. Ses mühendisleri, bulut tabanlı ses kütüphaneleri ve yapay zeka destekli düzenleme araçları sayesinde, stüdyo kiralamadan veya uzun saatler harcamadan, istenilen efektleri kısa sürede oluşturabiliyor. Bu gelişmeler, Hint sinemasının üretim süreçlerini hızlandırırken, aynı zamanda yaratıcı fikirlerin daha özgürce hayata geçirilmesine olanak tanıyor.

Etik ve kültürel tartışmalar: İnsan yaratıcılığı tehdit altında mı?

Hint sinemasında yapay zekanın hızla yaygınlaşması, beraberinde önemli etik ve kültürel soruları da gündeme getiriyor. Birçok yönetmen ve sektör çalışanı, yapay zekanın insan yaratıcılığını gölgede bırakabileceği endişesini taşıyor. Özellikle senaryo yazımı ve karakter geliştirme gibi yaratıcı süreçlerde, yapay zekanın duygusal derinlik ve kültürel incelikten yoksun olduğu yönünde eleştiriler var. Yönetmen Jithin Laal, yapay zekanın insan sezgisi ve kültürel bağlamı tam olarak kavrayamadığını, bu nedenle de bazı projelerde özgünlükten uzak sonuçlar ortaya çıkabildiğini belirtiyor.

Bu tartışmalar, yalnızca yaratıcı süreçlerle sınırlı değil. Yapay zekanın, aktörlerin seslerini ve görünümlerini klonlama kapasitesi, hem yaşayan hem de vefat etmiş sanatçıların kişilik hakları açısından yeni bir tartışma başlatıyor. Örneğin, 2025 yapımı Malayalam gerilim filmi Rekhachithram'da, 73 yaşındaki ünlü aktör Mammootty'nin gençleştirilmiş bir versiyonu yapay zeka ile ekrana taşındı. Bu uygulama, sosyal medyada büyük beğeni toplasa da, bazı çevreler tarafından etik açıdan sorgulandı. Benzer şekilde, yönetmen Srijit Mukherji, Oscar ödüllü Satyajit Ray ve Uttam Kumar gibi ölü sanatçıların seslerini yapay zeka ile yeniden yarattı. Mukherji, ailelerin iznini alarak hareket ettiğini belirtse de, Hindistan'da ölüm sonrası kişilik haklarının yasal olarak tanınmaması, bu tür uygulamaların sınırlarını belirsiz kılıyor.

Yapay zekanın kültürel bağlamı tam olarak kavrayamaması da bir diğer önemli sorun olarak öne çıkıyor. Yönetmen Guhan Senniappan, Hint mitolojisine ve yerel referanslara yabancı olan yapay zekanın, batılı veri setlerinden beslendiğini ve bu nedenle Hint estetiğine duyarsız kaldığını vurguluyor. Senniappan, kültürel olarak zengin sahneler için hâlâ geleneksel storyboard sanatçılarını tercih ediyor ve yapay zekanın ancak insan yaratıcılığıyla desteklendiğinde etkili olabileceğini savunuyor.

Yapay zekanın teknik sınırları ve yasal boşluklar

Hint sinemasında yapay zekanın kullanımı, teknik açıdan da bazı sınırlamalar ve riskler barındırıyor. Görüntü üreten yapay zeka sistemleri, zaman zaman insan gözüne tuhaf gelen veya gerçekçilikten uzak sonuçlar üretebiliyor. Özellikle yüz ifadeleri, mimikler ve detaylarda ortaya çıkan hatalar, izleyicinin yapaylık hissini kolayca fark etmesine yol açabiliyor. Görsel efekt uzmanı Andrew Jacob D'Crus, eski filmlerden alınan düşük kaliteli verilerle yapılan gençleştirme işlemlerinde, yapay zekanın bulanık ve yetersiz sonuçlar verdiğini belirtiyor. Bu tür teknik sorunlar, yapay zekanın sinema sanatında hâlâ insan müdahalesine ihtiyaç duyduğunu gösteriyor.