İnanılmaz rekor: Serbest dalıcı yarım saatten fazla nefes tutabildi

Çoğu insan nefesini ancak 30 ile 90 saniye arasında tutabilirken, Hırvatistanlı serbest dalıcı Vitomir Maričić yakın zamanda bu sınırları çok ötesine taşıdı. Maričić, Hırvatistan'da 3 metre derinliğindeki bir havuzun dibinde yatarak 29 dakika 3 saniye boyunca nefesini tutmayı başardı ve böylece yeni bir dünya rekorunu kırdı. Bu inanılmaz başarı, insan vücudunun nefes tutma konusundaki olağanüstü yeteneklerini gözler önüne serdi.

Rekor kırmanın ardındaki bilim

Oksijensiz birkaç dakika yaşamak için ölümcül olabilir ve bu nedenle vücudumuz nefes almak için güçlü bir istemsiz refleks geliştirmiştir. Ancak serbest dalıcılar gibi profesyonel nefes tutucular, kapsamlı fiziksel ve zihinsel antrenman yoluyla bu doğal refleksleri kontrol etmeyi öğrenirler. Maričić'in başarısı, sadece bireysel bir başarı değil, aynı zamanda insan adaptasyonunun ve antrenmanın ne kadar etkili olabileceğinin bir kanıtıdır.

Maričić'in kırdığı bu rekor, 2021 yılında başka bir Hırvatistanlı serbest dalıcı Budimir Šobat tarafından belirlenen önceki dünya rekorundan yaklaşık beş dakika daha uzun bir süredir. Bu, Hırvatistan'ın nefes tutma sporunda ne kadar güçlü bir ülke olduğunu göstermektedir. İlginç bir şekilde, nefes tutma konusundaki tüm dünya rekorları esasen profesyonel nefes tutucular olan serbest dalıcılara aittir ve bu sporcular uzun süreler boyunca su altında nefeslerini tutmak için yoğun antrenman programlarına tabi tutulurlar.

Akciğer kapasitesi ve oksijen depolama

Serbest dalıcıların bu olağanüstü başarıyı elde etmelerinin temel nedeni, akciğerlerinin normal insanlardan çok daha geniş bir hacme sahip olmasıdır. Dalıcılar, kardiyovasküler antrenman yaparak kalp atış hızlarını, solunumlarını ve genel kan akışlarını uzun süreler boyunca artırırlar. Bu tür antrenmanlar, akciğerlerinde ne kadar hava ve dolayısıyla oksijen depolayabileceklerini önemli ölçüde artırır.

Bu antrenman programı yüzme, koşu veya bisiklet sürme gibi egzersizleri içerir ve özellikle solunumun ana kası olan diyaframı eğitmeye odaklanır. Diyafram nefes alma ve kardiyovasküler egzersiz sayesinde akciğerleri daha büyük bir hacme genişleyecek şekilde eğitilir ve bu da daha fazla hava tutabilmesini sağlar. Sonuç olarak, akciğerler daha fazla oksijen depolayabilir ve serbest dalıcılar daha uzun bir nefes tutma süresini başarıyla tamamlayabilirler.